martes, 21 de diciembre de 2010

Sete casas en Francia, Bernardo Atxaga

Este libro nárranos a vida nun posto militar no Congo Belga en 1903, co trasfondo da colonización e a violencia exercida polos europeos sobre os nativos con total impunidade, e sen ningún tipo de remordementos. O capitán Lalande Biran pide cada xoves unha nativa virxe para non contaxiarse de enfermidades, ao tempo que traballa esforzadamente para  enriquecerse mediante o caucho, a caoba e o marfil e cumprirlle os caros caprichos á súa esposa que o agarda en París...pero a traizón e a envexa , a luxuria e a cobiza axexan...

lunes, 31 de mayo de 2010

Galicia de lenda, González Reboredo e Vilar Álvarez


   Na biblioteca temos algún libro precioso sobre lendas de Galicia, como este subtitulado "Galicia para soñar", que está editado por Hércules edicións. É un libro de consulta grande, cunhas preciosas fotos que ilustran os textos. Nel podemos atopar un estudio introductorio do antropólogo Gónzalez Reboredo sobre os temas e personaxes do noso lendario, moi rico e variado, e un montón de lendas, como "O lobishome", "O tesouro dos Castros", "O Pico Sacro"...

 Son moi interesantes as explicacións sobre as nosas lendas..por exemplo, por que os castros son atribuídos aos mouros?
Porque os vellos heroes son esquecidos e substituídos por outros máis recentes.Aínda que Galicia non viviu sistematicamente a ocupación dos musulmáns si notou a presión da súa presencia en terras máis meridionais.O mouro foi elevado á categoría de "outro" por antonomasia  e aplicouse este termo para explicar calquera cousa ou feito do pasado que non se pode explicar por outra vía.
Por que hai seres do imaxinario femininos, belísimas , con riquezas..que se aparecen a homes?
Pois serviu no medievo para dotar ás familias fidalgas dun superior estatus,no caso por exemplo da muller serea, pero tamén para xustificar a endogamia no propio grupo e de camada socio-económica, como no caso da muller serpe, que non pode ser desencantada.

miércoles, 12 de mayo de 2010

Cartas de inverno



Este libro gustoume moito, xa que é un destes libros dos que non podes deixar de ler, é un libro triste, misterioso, etc, no que todo pode dar un xiro ao final. No principio estaba un pouco perdida porque pasaba de falar un a falar outro e non me enteraba moito, pero o final si.


ELA , MALDITA ALMA

o libro ELA,MALDITA ALMA e un libro moi interesante, que consta de varios relatos . Cada un deles trata un tema interesante. SERGIO

OS BIOSBARDOS


O libro en sí gustoume, está algo difícil pola linguaxe que utiliza pero así que vas lendo faise máis doado.
Algo que me chamou bastante a atención e que a maioria dos contos se desenrolan nun ambiente de aldea a que él chama "Aura", pero que en realidade e Ourense.
Si e verdade que non conta moito en cada historia, que simplemente son pequenos capítulos da vida de varios persoaxes, pero o pouco que conta faino moi ben.
Son oito contos e quizáis o que máis me gustou foi o de "A arrasadeira", porque algunha vez me sentín identificada polo xogo, e o que menos, "O noxo".

Cor Gris Vida

Sinceramente,encantoume, é un libro curto e sinxelo de ler,
pero ó mesmo tempo, é un libro ó que se lle poden sacar moitas cousas.
Gustoume a maneira que ten o autor de contar os sucesos, enlazandoos, facendolle percatarse a protagonista que aínda que a súa familia non a entenda, si que o poden facer outros.

Os vellos non deben namorarse - Castelao

Son tres actos teatrales. Os actos non teñen nada que ver entre si, só teñen en común historias de amores de xente maior.
O principio (sobre todo nalgún acto) é dificil seguir o fio da historia, pero o final, nas últimas páxinas sempre se acaba comprendendo todo.
A min persoalmente fui un dos libros de Castelao que máis me gustou de Castelao, lese moi rápido e ten unha fácil comprensión para calquera idade.

"O LAPIS DO CARPINTEIRO" MANUEL RIVAS


O lapis do carpinteiro é unha obra moi interesante, xa que plasma perfectamente o vivido en Galicia durante a Guerra Civil xunto con unha engaiolante historia de amor que, por sorte, acaba ben. É unha historia que non esconde nada: deixa ver todo,ata o máis duro da realidade, que me parece moi ben, por certo, así podemos ver con claridade todo. Recoméndoa a todo aquel que lle guste temas relacionados ca guerra e que non lle importe botar algunha bágoa polo camiño.

Os Biosbardos- Eduardo Blanco Amor



Son varios relatos (oito concretamente), as historias non están mal pero están nun linguaxe antigo e culto, é dicir, de dificil comprensión.
O libro e curto. A miña opinión persoal e que o leades que vos gustara moito, ainda que sexa de dificil comprensión animádevos porque finalmente merece a pena.

martes, 11 de mayo de 2010

A cidade maldita, Xelucho Abella Chouciño


Este libro gustoume. Recomendollo a xente que lle gusta a aventura.Trata dun rapaz chamado Cibrán que un día no parque encontrou un medallón e trasládase a unha época distinta. Alí pensan que é o elixido, ten que pasar moitas probas para salvar a cidade.


Nuria Rodríguez Gómez

TONECHO DE REBORDECHAO


AUTOR:BREOGAN RIVEIRO.


Rebordechao é unha aldea que se atopa no cu do mundo. Nela vive Tonecho un rapaz que vivía na cidade e que tivo que vir para a aldea por causa de un accidente no que lle morreron os pais pero na aldea vive cos seus avos. De repente Tonecho empeza a oir rumores de que había un asasino en Rebordechao hai tempo e entón Tonecho enpeza a investigar e comeza unha aventura moi emocionante.



Este libro gustoume moito, é un libro moi emocionante é un dos poucos libros nos que me metín na historia como se fose o protagonista. Tamen é un pouco bravo e di cousa pouco normales e educativas pero recomendo este libro para calquera persoa que estea dende sexto para diante.

O CAN DOS BASKERVILLE, Arthur Conan Doyle


O can dos Baskerville e unha novela de Arthur Conan Doyle, no que Sherlock Holmes e Watson resolven un misterio no que unha fera está matando a todos os descendentes da familia dos Baskerville. O último dos descendentes pídelle axuda para que descubra a fera e a mate. Sherlock Holmes e Watson enrolanse nesta fascinante aventura na que pasaran moitas aventuras intentando descubrir á misteriosa fera que está acosando ao último descendente.


O libro gustoume moito , porque é de misterio e a min gústame moito o misterio. É moi interesante e ten un enigma increible , sobre todo porque ten moitos personaxes e non sabes quen será o dono da incrible fera. O malo que ten o libro é que polo medio xa sabes quen é o dono da fera. Aínda así , é moi interesante como pillan ao culpable.
JORGE GARCÍA DEL RÍO

Quérote de Úrsula Heine


A min o libro gustoume moito porque é moi bonito e trata moito sobre os sentimentos. O que menos me gustou foi que Ancor foi moi malo con Sabela ao deixala así. E tampouco me gustou o de que despreciaran a Yvonne por ser de outro país. Recoméndollo a xente que lles guste falar sobre os sentimentos e que non lles gusten os desprecios.

Tonecho de Rebordechao, Breogán Riveiro


Tonecho de Rebordechaovai dun neno que vive nunha aldea moi difícil de atopar. Él é o único rapaz que hai na vila por iso di que é o máis guapo de todos. O seu avó empézalle a contar historias que pasaron e iso fai que comeen a sucader pensamentos extraños.

Este libro paréceme moi bonito e intrigante. Eu pensaba que os contos que dicían eran mentira e que só se usban para darlle medo aos rapaces pequenos, pero resulta que case todo o que dicían as historias eran verdade. O que máis me gustou foi que ao final o rapaz se apiada da loba e a deixa marchar en paz.


Aconséllolle este libro aos que lle gusten as historias de intriga.

A cidade maldita , Xelucho Abella Chouciciño


Gustoume moito o libro e recoméndollo a xente que lle guste o misterio e as aventuras.Trata de que un neno chamado Cibrán, xogando no parque,atopa un medallón que ao collelo desaparece da época actual e aparece nun lugar diferente.A xente cando o ve pensa que é a persoa que a quitará da malcición e alí vive moitas aventuras ata que consigue volver a súa casa.

Alicia no Pais das Maravillas Lewis Carrol


O libro é adecuado para ás persoas que están algo tolas posto que os personaxes están todos como unha choca.
A historia atrae moito e podes aprender unha chea de refráns ingleses.

O libro trata sobre unha rapaza chamada Alicia que, accidentalmente cae polo tobo dun coello e vai parar a unhas terras inimaxinables. Todo está fora do normal e Alicia atópase cuns seres moi raros como: un gato que desaparece, unha lebre que non dí mais que parvadas, unha raíña que corta cabezas e resulta que o personaxe mais normal, e o Sombrereiro que está tolo de remate.
Alicia ao final acáballe chamando a ese mundo, O Pais das Maravillas.(o nome séntalle moi ben).

Memorias de Viriato, Andrés Teixeiro


A min o libro "Memorias de Viriato" de Andrés Teixeiro gustoume moito. Trátase dunha xabarín que vivía en cautividade. Un día fora abandonada no monte polo seu dono. Alí foi coñecendo novos animais e sobrevivir aos cazadores. Tivo unha familia e tivo que coidar dos seus fillos (dous machos e dúas femias) pero tivo a desgraza de que lle morreran os seus catro raións.Un caéralle por un barranco e os outros tres foran matados polos cazadores. Decidira volver a onde naceu.

As bruxas, Roald Dahl

Este libro foi un dos que mais me gustou.É moi interesante.Mestura o misterio coa fantasía. Trata dun rapaz ao que lle morren seus pais e vai vivir coa súa avoa. A partir de aí empezan a ocorrer cousas moi interesantes. É os dous viven unha aventura.Tuvo un final inesperado pero moi bonito.

Pel de lobo,Xosé Miranda


O libro trata sobre un pai e un fillo(Fulxencio e Xosé) que tiñan sonda de bos tiradores. Chamáronos dun pobo de lonxe, do Incio, para matar un lobo verdareiramente perigoso.

Pero chegan alí, e o lobo resulta ser algo nunca visto. Entre outras cousas Xosé namórase

dunha das fillas, e quedou a vivir alí.


Este libro non me gustou moito, a verdade. Era difícil de entender, e ademais tiña unha linguaxe algo raro, da provincia de Lugo.Recomendariallo aos que lle guste a caza e a vida destes.

lunes, 10 de mayo de 2010

Os dous de sempre de Castelao


Este libro non me gustou moito porque ten un vocabulario complicado que o fai dificil de entender. Os seus protagonistas Pedor e Rañolas mostrannos dous estilos de vida completamente distintos que son propios da epoca na que Castelao escribiu este libro.


A Pedro déronlle unha vida privilexiada dende a súa infancia ata que casou. En cambio a vida de Rañolas foi todo o contrario, tuvo que emigrar cando tiña poucos anos en busca de unha vida mellor.

Silvia Pena 4ºA

o cazador de papaventos







O libro pareceume moi interesante e ameno, aínda que é un pouco grande e levoume tempo lelo. Recomendovos que o leades porque conta bastante ben a vida e a diferencia dos musulmáns ricos e pobres e de como unha persoa podelle facer mal o seu mellor amigo simple por querer que o seu amigo reacione dunha maneira agresiba cara el, pero tamen conta a vida dun rapaz desde a adolescencia ata que é un home. Animádevos a lelo.

"Pel de lobo" de Xosé Miranda


A min este libro gustoume moito xa que é unha historia moi bonita que trata de que un rapaz e o seu pai van a cazar ao lobo negro nun lugar do Incio.Este libro ensinache moitas cousas do monte e dos fidalgos.O que menos me gustou foi que era moi obvio que as rapazas eran os lobos.O que máis me gustou foi a historia de amor entre o neno e as fillas do fidalgo.Chamoume moito a atención foi o galego que o autor usou ao escribir o libro.

Moncho e Dríar / María garcía yañez

Mario:
Resumen:
Este libro trata das historias de dous nenos que viven a unha distancia de case 3000 anos. Moncho vive no 1985 e dríar no 5045. Dríar e moi infeliz en cambio Moncho pasoa moi ben co seu can ata fala del a todas horas. Un día Dríar viu pola pantalla do seu ordenador a Moncho e quiso vir vivir con el e de camillo viu que seu avo ía ter un acidente e salvouno. Gracias a iso Dríar vive con Moncho moi feliz e ata os pais de Moncho o adoptaron legalmente.

Opinion: E un libro de moita tristeza pola parte de Dríar pero pola parte de Moncho moi alegre o fin ta moi chulo cando se conoce Dríar e Moncho.

FIN


martes, 4 de mayo de 2010

QUÉROTE:Úrsula Heinze


Ainhoa: Este libro trata dunha rapaza chamáda Sabela Mendez Outeiro e escribe un diario do que lle vai pasando día a día. A ela dábaselle mal o inglés e tivo que quedar estudandoo todo o veran. Tiña unha amiga chamada Ainoa a que lle conta todo. Alguns días do veran Sabela iva xunto a casa de Ainoa para que lle axudase co inglés. Sabela estabase namorando de Ancor o irman de Ainoa pero a ela non lle dixo nada.Ancor tiña que marchar para Barcelona a seguir os seus estudos.En septembro cando acababa de empezar o colexio Ainoa decatouse de que Sabela e Ancor tiveran unha pequena aventura.... Pero non todo foi de cor rosa para Sabela uns días despois chegou Ancor de Barcelona con algo que a Sabela non lle pareceu ben pero se queredes saber o que animovos a que o leades a min gustoume moito.

lunes, 3 de mayo de 2010

Tempos Novos,

Hoxe 3 de maio celébrase o día da Liberdade de prensa. Desde aquí queremos recomendar a revista  mensual Tempos Novos (que se define como de información para o debate) e 2 xornais dixitais : Vieiros e O Xornal  . E non hai que esquecer os blogs que a título individual se esforzan por fornecernos de información crítica non subvencionada polo polo poder. É cuestión da buscalos.
E noutro apartado..vede  A xanela, en Vimeo, precioso traballo sobre a nosa lingua feito por unha...rusa!

miércoles, 14 de abril de 2010

Trala liña do horizonte de Antonio García Teijeiro

Trala liña do horizonte é un libro que trata sobre un mozo que escapa do exército e atopa uns escritos e uns debuxos. Eses textos reflexan as desgracias da guerra, o mal que o pasa a xente, como os nenos non saben o que en realidade está pasando ... O mozo dase de conta ó ler eses textos que existe a liberdade e que algun día poderá vivir feliz.
Na miña opinión é un libro bonito e que reflexa moi ben os sentimentos das persoas. Hai historias moi confusas porque son tan curtas e explica tan pouco que non entendes nada, pero hai outras moi fáciles de ler e moi entretidas.

lunes, 12 de abril de 2010

Invisible, Paul Auster

Temos na biblio este novo libro de Paul Auster. Para os que somos fans deste autor cada nova tradución ao galego dun libro seu supón unha alegría.Nesta obra, a un estudante universitario sucédelle un feito que cambiará para sempre a súa vida...O envexable da escritura de Auster é a súa capacidade para enredar a madeixa dunh historia anódina e estirar o fío ata a  vellez e morte do protagonista que nos segue contando a súa vida grazas ao vello truco das cartas a un amigo...Sempre interesante , achegádevos a este autor coñecido tamén polos seus guións de cine...Smoke, Blue on the face, Lulú on the bridge ou como director en The inner life of Martin Frost.

jueves, 8 de abril de 2010

Cartas de Inverno Agustín Fernández Paz


Estea historia trata dun rapaz que ten unha irmá chamda Tareixa a cal lle envía unha carta e lle di que si non volve antes de unha samana a casa lla dera o inspector de policía. O rapaz dixéralle que na habrira pois o contido dela non o podia saber ninguen mais co inspector de policía, pero Tareixa non aguantba coa intriga e abriuna. Nela poñía que iba a quedar cun amigo del da infancia, que queria vir a vivir a Galicia. O rapaz non volviu a casa e o amigo del tampouco chegou a Galia porque... se queredes saber o porque tedelo que leer, animovos amin gustome moito porque e de intriga e todos os de intriga me gustan moito.

martes, 23 de marzo de 2010

As Bruxas de Roald Dahl


O protagonista e un neno pequeno que lle morreron os pais nun accidente.

O neno vive ca avoa que lle conta como son as bruxa e como se comportan. Contoulle algúns casos que pasaron en Noruega. Despois foron a Inglaterra para que o neno acabe os estudos.

En Inglaterra pasan moitas cousas e iran a un hotel onde hai bruxas de verdade.


E unha historia moi bonita e interesante.
Ao principio era moito rollo, pero no medio empezou a accion.

O que me pareceu moi extraño e que os persanaxes non tuvesen nome.

Un nome de dicionario


Trata sobre unha parexa que acaba de casar . Aos 19 anos quedou embarazada,
despois tuvo probremas co seu home e decidiu matalo, e metorona na carcere. Ao parir suicidouse. e deixou a nena que se chamaba Plectrude a cargo da sua irma. A nena empeza a ter problemas no cole e moi atrasada nos estudos e vai a clases de ballet, que e o unico que se lle da ben. Mais adiante Plectrude enamorase dun chico da sua clase.


Amin este libro gustoyme moito. Cando empezas a leelo e interesante, pero cando empeza a contar a vida de chica xa non e tanto.

Pero cando xa e maior e rompe a perna empazas a entender de que vai e a historia vaise facendo interesante.

Memorias dun neno labrego,Xosé Neira Vilas

Elier:
Este libro trata dun neno de aldea da Galiza dos anos 30 na que os nenos traballaban arreo pra poder levar algo a boca.O neno chamase Balbino e a sua familia traballa para Manolito, que vai con el a escola. Balbino ten un can chamado Pachín ao que lle tiña moito agarimo. Morreu porque comeu unha galiña envelenada que era pra matar o raposo. Un dia Manolito insultou e burlouse de Balbino diante de todos e Balbino guindoulle unha pedra e deulle na testa. El para que seus pais non quedaran sin traballo marchou para xunta a súa irmá e con ela gañouse a vida.

O libro encantoume, o protagonista e o mellor de todos, narra perfectamente como era galicia nestes anos.

o ultimo traballo do señor luna-César Mallorquí

Este libro é de aventuras. Está moi ben porque moi entretido, estás desexando saber o final porque pode pasar moitas cousas. O asesino ao final faise bo e axuda a Flor e a sua filla e péanlle ao malo. gustoume moito Flor porque era unha muller moi valente que non dubidou en vingar a morte do seu home. o ultimo traballo do señor luna e un libro moi interesante, recomendo que o lean, é moi interesante.

Cartas de inverno. Agustin Fernández Paz


Gustoume moito este libro porque é de medo e o mesmo tempo de intriga.
Trata de un neno que lle manda unha carta ao seu irmán dicindolle que si non volvía para a casa nuhas semanas que lle dera a carta ao inspector pero Tereixa a sua irmán non aguantaba coa intriga, e abriuna. Nela contáballe que quedara con un amigo seu da infancia, que queria vir a vivir a Galicia. O irmán non volvera a casa e o amigo tampouco si queredes saber o por que invitovos a que o leades.

cartas de inverno

Este libro é de misterio pero non me gustou moito porque é algo complicado.trata de que un rapaz chamado Xavier un coñecido escritor galego volta a Santiago é atopa unhas cartas dun dos seus mellores amigos Adrian. Adrian nas cartas contalle un pouco o que lle está a pasar a casa donde vive está emmeigada.

DJ Machuquiño

Este libro gustoume moito, porque me ría co que lle pasaba ao protagonista. O que máis me gustou foi os gustos que tiña Machuquiño xa que se parecen moito aos meus. Este libro trata de que un rapaz que se chama DJ Machuquiño gustalle moito o rap e o skate, pero un día namorase dunha rapaza nova e intentaa conquistar cunha canción diante de todos...

Cabeza de Medusa Marilar Aleixandre


O libro gustoume moito porque en certo modo parécese algo ao meu grupo porque a pesar de que elas son dúas amigas e nós somos tres, elas teñen moitas características persoais iguais a nosa forma de ser.Aínda que é fácil de ler pasan cousas bastante duras, por exemplo a violación de un das rapazas, pero anímovos a que o leades.

O vagón que perdeu o tren

A min o libro gustoume moito porque é unha historia moi bonita.o que máis me gustou foi cando o vagón e o señor se fixeron amigos e cando soñaban xuntos era precioso.O que menos me gustou foi o final xa que me pareceu moi triste que o señor morrera e que o vagón tamén.Pero tamén me gustou esa parte xa que os dous seguirían sendo amigos no "outro lado".

lunes, 22 de marzo de 2010

Rinocerontes e quimeras, Marcos Calveiro.


Este prolífico autor honraranos coa súa presenza o 4 de xuño, así que para poder debater con el sobre a súa obra debemos irnos achegando a ela para poder preguntarlle moitas cuestións que nos pode suscitar a súa lectura.  Rinocerontes e quimeras foi lida e comentada no clube de lectura de adultos e tamén dos alumnos da ESO. Trata de 7 monstros de feira que traballan nun circo ambulante...,do medo á vida, á toma de decisións por un mesmo e a asumir as consecuencias nun mundo hostil  no que a única defensa será a súa amizade.
Para os máis novos temos na biblio O canto dos peixes, que narra a amizade dun mariñeiro xubilado e solitario que vive nunha residencia, cun rapaz humilde que se viu obrigado a deixar os estudos para recoller ferralla debido á pésima situación económica da familia, e Sari, soñador de mares, homenaxe  a Se o vello Simbad volvese ás illas de A. Cunqueiro. Sari é un rapaz que entra de criado na casa do rico Simbad..vello mariñeiro, pero as cousas non serán como parecen. A amizade entre nenos e anciáns e a querencia polo mar , cun léxico moi coidado que ás veces ralentiza a acción, volven ser os temas deste libro...
que vos gusten....mentres agardamos que saia do prelo O pintor do sombreiro de malvas, recente Premio Lazarillo.

jueves, 18 de marzo de 2010

Valdemuller, Xose Neira Cruz


Este libro reflexa a vida dunha rapaza de 15 anos e todas as dificultades que ten que pasar para conseguer o seu obxetivo. Tamen e unha critica a sociedade e a vida publica, a relacións familiares que a veces poden condicionala a vida dunha persoa por culpa doutra. Por tanto e un libro moi interesante e divertido que anima as mulleres a pasar de estar condicionada polo machismo, e pensar que todos somos diferentes.
Diego Gil López

Romaxe de desventuras.


Este libro foi un dos que máis me gustou posto que nel intentase dae a coñecer unha das crenzas populares galegas que é a de:"Quen non vai de unha vez de vivo a San Andrés vai de morto tres".
Lisardo Novo era un home que non fora a San Andrés de Teixido de vivo entón ten que volver de morto.
Polo camiño vaise atopando cos seus seres queridos que ainda seguen en vida e gastalle bromas,pero tamén intenta axudalos no que pode.
Ao final chega a tempo para a romaxe de San Andrés e pode volver tranquilo para o mundo dos mortos.
Este libro ten bastante humor e picardía,o que o fai moito máis entretido.

Cartas de Inverno, Auguntín Fernández Paz


Cartas de inverno gustoume en xeral. Paréceme unha obra fantástica na que o autor intenta transmitir a os lectores o que sentía o protagonista desde o momento que comprou a casa estaba afastada da civilización rural era estraña e grande tiña 2 pisos (25 de outrubro) ata que a casa ardeu (29 de abril). O que mais me impresionou foi a amizade que habia entre Xabier e Adrián, pois arriscou a vida para salvar a do outro. Sinceramente recomendo este libro as persoas que non lles gusta leer, lese demasiado rapido.

 trata da  vida dunha adolescente chamada Sabela Mendez Outeiro Compostela. Todos os días, Sabela se reflicte nas páxinas dos seus problemas diarios, problemas, intereses e alegrías común de calquera moza da súa idade. Ir a unha escola, ten un amigo, namórase-se, séntese mal, ele descobre a súa sexualidade, está por riba do peso, e así por diante.En suma, fai unha viaxe a través dos problemas de calquera adolescente da década dos noventa, o mesmo que Sabela ten que afrontar e finalmente superado, deixando o camiño con máis confianza e auto-confianza, sabendo un pouco mellor.

Harry Potter e a pedra filosofal, J.K. Rowling

Esta obra é moi boa, para min a mellor de toda a saga.
O que máis me gustou deste libro foi, como Harry se librou do mago máis poderoso da historia.
Creo que J.K. Rowling nos pretende ensinar que poida que noutro universo paralelo ao noso haxa un mundo con maxia ou outras cousas que a nós agora mesmo nos parezan incribles e fantásticas.
Esta novela trata dun mago orfo que fai moitos amigos pero tamén moitos inimigos.
O que me menos me gustou foi que o profesor de pócemas sexa tan cruel cos amigos de Harry e mesmo con Harry.

Recomendo este libro a xente que crea na maxia.

NOEL CIVES

A noite na que Wendy aprendeu a voar. Agustín Fernández Paz


Wendy é unha rapaza nova,traballa coa policía. Nunha soa noite supera a morte en varias ocasións e descobre o asasino. Aprende a vivir a súa vida sen depender de nadie e a coidarse soa. Decátase de que pode ser feliz con moi pouco. Xa non dependerá nunca máis do seu mozo; en parte grazas a unha nena de 10 anos coa que supera toda a súa aventura. Agora sabe que ten a vida por diante para disfrutala ao máximo.

A min gustoume moito porque é sinxelo de ler e conta dúas historias: unha de amor e outra de policías.

miércoles, 17 de marzo de 2010

A casa de Mango Street


Este libro gustoume moito. Trata dunha nena que vive nun barrio pobre en Chicago. O seu soño era poder vivir coma todas as súas amigas nunha casa grande con moitos amigos e cunha familia que quixera.
Recomendo este libro porque me decatei de que hai xente que vive peor ca ti e que sofre o maltrato da xente pola súa condición social.

Don Nuno e outros relatos humoristicos, Alvaro Silva







Este libro e moi interesante, e tal e como o seu nome indica, ten moitos relatos e anecdotas divertidas. Fala sobre todo de Don Nuno, un conde que esta comprometido cunha muller moito maís xoven ca el. A rapaza e filla dun marqués moi poderoso pero Nuno vese enleado en moitos enrrolos antes do casamento, coma cando o confunden cun preso e olevan ao carcere.

Unicamente recomendo este libro aos autenticosfanaticos da lectura porque presenta algunha que outra dificultade coma o entrelazado dos relatos en varias páxinas pero compensa, pois o humor non ten prezo cando se fala de libros.

Eu De Maior Quero Ser..., Rosa Aneiros



Este libro gustoume moito, paréceme moi interesante para un futuro porque conta como son as vidas duns estudantes universitarios.

O libro trata de uns rapaces que viven en Santiago, que combinan os estudos co resto de actividades. Viven todos xuntos nun piso de aluguer.
Este libro recoméndollo a toda a xente que lle interese saber como é a universidade nun futuro.


Eu

A historia do home-can, Pepe Carballude


Este libro trata dun home que se convirte nun can tres días antes de San Xoan. Viaxa á cidade máis próxima, vai a un banco, vai a unha residencia de cans, vai aun pub , e volve para a casa. Non atopa a súa muller, e vai cun vagabundo deiterse debaixo dun cartón e dunhas tellas. Pásanlle moitas aventuras, e son moi divertidas, sobre todo a da discoteca e cando vai a bailar e a cantar.

A min non me gustou o libro, aínda que xa sabía o que iba pasar ao final, pero ainda así estivo ben. Tamén é de maxia, aínda que só ao principio e ao final. Penso que o conto en realidade o que quere mostrar é a maxia do día de San Xoán. Recoméndollo aos rapaces que lles guste a maxia e as aventuras de cans, ao resto non llo recomendo porque non val para nada.





Jorge García del Rio.

O LAPIS DO CAPINTEIRO MANUEL RIVAS

Este libro trata dunha carcel en un lugar de Galiza en que atan a xente por a menor infraccion que cometa levano a un lugar e executano pero un dos gardas dispara con balas de fogueo ou dis paralles nun lugar do corpo donde non che mata e.Hai un personaxe que e medico e o encarcelan ao longo da historia o medico conoce a unha moza e fanse amigos e marchan xuntos a outro lugar de galiza.e logo casanse.o libro non me pareceu tan bo como eu esperaba.EROS CANCELA CALVELO

lunes, 8 de marzo de 2010

55 mentiras sobre a lingua galega, Xosé-Henrique Costas ( coord)


" Eu falo galego porque son de aquí"...parece elemental...ou non? Desgrazadamente aínda hai persoas que preguntan por que falamos galego, mentres que non se lles ocorrería preguntar por que fala en francés a alguén nado en Francia , ou por que fala portugués un lisboeta. É triste que cercano o centenario da fundación das Irmandades da Fala se edite un libro que afonde nas actitudes e prexuízos sobre a lingua. As mentiras sobre a lingua están distribuídas en 9  apartados : mentiras sobre a historia da lingua, sociedade, ensino,administración, empresa, medios de comunicación, normativa , utilidade do galego e cultura.
En só 77 páxinas desmonta con rigor histórico e filolóxico, pero con moita claridade para quen non sexa especialista , tópicos que se veñen oíndo sobre a nosa lingua. Ideal para quen queira ter unha opinión propia e non se contente con escoitar só o que din persoas sen formación neste tema ou que pretendan terxiversar a realidade.

viernes, 5 de marzo de 2010

Xenaro e o misterio da mochila verde


Ainhoa:A min este libro gustoume moito porque é de misterio,a trama da historia é moi interesante, e os libros de misterio,en xeral,gústanme moito.O que menos me gustou foi o que Xenaro lle fixo a Violeta e a Zacharías por que me parece moi mal.

Recoméndoo a toda aquela xente a que lle guste o misterio.

lunes, 22 de febrero de 2010

a cabeza de medusa

Sofía e Lupe son violadas a noite de entroido. Dende ese momento todo será unha loita para "sobrevivir" no instituto. Pero non están soas...
Recoméndolle este libro a aquela xente que pense que tras unha violación ou tras uns malos tratos a vida xa rematou. Para que vexan que hai que loitar e sobre todo para que vexan que loitaremos xuntas para que as mulleres sexan algo máis que obxetos sexuais, criadas e sumisas.

Árbores de Galiza, VV. AA. A Nosa Terra,

O 21 de marzo celébrase o Día da Árbore.  Este libro que hoxe comentamos non é unha  guía de botánica ao uso. No índice atopamos os temas que trata: Estrutura das árbores, a vida nas árbores, os bosques galegos , importancia das árbores,e a árbore como símbolo. Divídeas en 3 grandes grupos: especies autóctonas, árbores froiteiras e árbores de parques e xardíns. Pero o mellor deste libro son as súas fotos.  Sabes onde está o carballo máis vello de Galiza? Pois no Pazo de Cartelos ( Carballedo). Mide 35 m. e ten 12 m. de perímetro. Calcúlase que andará polos 500 anos,ou sexa , aínda na metade da súa vida, pois un carballo pode superar os 50 m e vivir 1000 anos. Cantas cousas terá visto! Por iso os celtas considerábano sagrado e celebraban as vodas debaixo del. Tamén Castelao escribiu " O albre é o simbolo do señorío espiritual de Galiza (...)  O día que seipamos o que val un albre, aquel día non teremos necesidade de emigrar" ( Sempre en Galiza).
Ás fotos veñen acompañadas de poemas de escritores galegos, por exemplo, Nao senlleira de Fermín Bouza Brey : " Naquel biduído dos bidos louzanos o paxaro Sol non pía os seus raios e morre de amor".
Un libro precioso para que cho regalen polo aniversario ou para regalarllo a algén especial.
Pero se queres un libro para levar de excursión e ires aprendendo grazas aos seus debuxos e explicacións é moi útil a Guía das árbores de Galicia , de M. Castro, L. Freire e A. Prunell editada por Xerais .
Se tes un irmanciño máis pequeno e queres que aprenda moito, amósalle A árbore, da Biblioteca Visual Altea.  Presumiredes de coñecementos e poderedes ser os mellores amigos da natureza .

miércoles, 10 de febrero de 2010

o lapis do carpinteiro

Director: Antón Reixa. Guión: Xosé Morais, Antón Reixa. Intérpretes: Tristán Ulloa, Luis Tosar, María Adánez, Nancho Novo, Manuel Manquiña, Carlos Blanco, Miguel de Lira,... O polifacético Antón Reixa perde o virgo na dirección de longametraxes coa adaptación para o cine da obra de título homónimo de Manolo Rivas. Aínda que se pedira insistentemente disociar a película do libro, nós faremos caso omiso, de aí que a nosa análise sexa un estraño híbrido. A historia, recorrente ata a saciedade, de amor en tempos de guerra é o fío conductor do triángulo “amoroso” que se establece entre o fabuloso doutor Da Barca, guapo, intelixente, comprometido coa causa republicana, odioso no caso improbable de existir, dignamente interpretado por Tristán Ulloa; a súa fermosa moza; Marisa Mallo, filla do indiano reaccionario e oportunista, Manuel Manquiña inverosímil nun papel serio, interpretada nefastamente, sendo incapaz de transmitir ningún sentimento por María Adánez; e o garda civil Herbal, obsesivo persecutor, representando a mirada atemperada do verdugo polo poder balsámico do lapis, do que se fai cargo Luis Tosar, verdadeiro baluarte actoral do filme, nunha espléndida interpretación da súa bipolar personaxe.

O lapis do carpinteiro


O libro en cada capítulo trataba dun tema distinto e por iso non me gustou.Por exemplo nun capítulo estaban no cárcere, noutro na praia. Ao final da historia os protagonistas marcharon a México. Un dos protagonistas estivo a punto de morrer ,ao lado da torre de Hércules pero sempre se salvaba. Os protagonistas chamábanse Daniel da Barca que era o doutor do cárcere

de Falcona ea muller chamabase Marisa. Estiveran a punto de casarse pero el entrou no cárcere.

Os libros de Manuel Rivas me son complicados porque non os entendo.

o lapis do carpinteiro

O tesouro da lagoa de Reid'ls Agustín Agra


Aldara e Paulo son dous rapaces que van pasar as vacacións a casa dos seus avós.
O avó cóntalles unha historia sobre un tesouro que tivera que buscar el, cando era novo, para salvar ao seu pai dun mal de ollo.
Para salvalo tiña que baixar ao fondo dunha lagoa chamada Reid'ls e encontrar o tesouro, con só tocalo o seu pai salvaríase.
O libro a min gustóume porque garda o segredo ata o final e recoméndollo as persoas as que lle gustan as aventuras e a emoción.

Flores Radiactivas Agustin Fernandez Paz


Este libro trata dunha rapaza chamada Alba que oe na radio unha noticia sobre unha mancha branca na fosa mariña. Cando seu irmá ,vai a fosa a analizar a mancha, Alba e seu amigo Xabier métense na barca e collen unha mostra da mancha. Os membros da OTAN, unha asociacion, intenta que non lle leven a mostra da mancha, que consegueu Alba, aos cientificos.

A min este libro non me gustou moito porque é bastante rollento. Este libro vai de aventuras. Ademas o segredo do que era a mancha non se sabe ata o final.